زیرسازی سقف وافل | اجرای سقف وافل دوطرفه
سقف وافل
زیرسازی سقف وافل | اجرای سقف وافل دوطرفه
در معماری مدرن امروزی از روش های مختلفی برای طراحی و اجرای سقف ها استفاده می شود. از جمله این روش های اجرا می توان به سقف تیرچه بلوک، سقف عرشه فولادی، سقف مختلط، دال بتن آرمه اشاره کرد. که با توجه به نوع شرایط اقلیمی، اقلیم و بافت آن منطقه نوع سقف انتخاب و مورد استفاده قرار می گیرند. سقف وافل نمونه ای از روش اجرای سقف بتنی است که به دلیل شکل مربعی و مشبک به سقف وافل معروف است. این نوع پوشش برای سطوح با دهانه های بزرگ ( به دلیل وزن کم و سختی وصلبیت زیاد ) استفاده می شود.
سقف وافل نمونه ای از محبوب ترین و در عین حال زیباترین سقف های اجرایی توسط معماران از گذشته های دور تا به امروز است. این سقف قابل اجرا و مناسب برای ساختمان های بلند ، دهانه های بلند، انواع سازه های فلزی یا بتنی می باشد.
به دلیل زیبایی خاص، استحکام برتر و وزن کل کمترسقف نسبت به دال های بتنی، از نظر زیبایی، هزینه و ایمنی ، بیشتراز سایر سقف ها مورد توجه قرار میگیرد و در مصرف بتن و میلگرد تا حدود 10 الی 20 درصد صرفه جویی می شود که می توان میلگرد صرفه جویی شده را برای پروژه های دیگر استفاده کرد.
زیرسازی سقف وافل
زیرسازی سقف وافل یکی از مهمترین مراحل اجرای این سقف است که از اهمیت بالایی برخوردار است. برای زیرسازی سقف وافل باید زیر سقف کاملاً بسته شود و اصطلاحاً تخته یا دال کوبی باشد.
در واقع می توان گفت که به دلیل استفاده از قالب وافل، زیرسازی سقف وافل بیشتر شبیه به سقف تیرچه بلوک است .
مراحل زیرسازی سقف وافل
اولین قدم در ساخت سقف وافل نصب شبکه ای از جک یا داربست است که به کمک پروفیل یا قوطی انجام میشود.
اگر می خواهید جایگزینی برای پروفیل ها پیدا کنید، لوله ها مناسب ترین گزینه هستند. با این حال، پروفیل ها به دلیل ویژگی ها و ساختارشان به لوله ها ارجحیت دارند.
یکی دیگر از مواردی که می توان برای پایه زیر سازی سقف وافل استفاده کرد ، چهار برش است. هر دو گزینه ذکر شده به طور گسترده برای زیرساخت استفاده می شوند و می توانند به نوعی مفید باشند.
به طور کلی برای کف زیرین سقف وافل باید دو شبکه عمود بر هم رد شود. وافل ها باید طوری قرار بگیرند که پاشنه های آنها فقط در یک ردیف باشد.
پروفایل مناسب و نحوه قرار دادن قالب وافل را انتخاب کنید
پیشنهادی که وجود دارد این است که در صورت استفاده از لوله، زیر هر وافل دو لوله قرار داده شود، در صورتی که از پروفیل، مربع یا هر قسمت مربع یا مستطیل به عنوان سطح بالایی استفاده شود. کار صاف است و می توان پایه ها یا محل قرارگیری تیرهای وافل ها را روی این پروفیل قرارداد و کارایی آنها را بسیار بیشتر از پروفیل های دایره ای می کند.
به همین دلیل در ساخت سقف مشبک استفاده از مقاطع مستطیلی و مربعی ترجیح داده می شود و چیدمان آن به نوع سقف بستگی دارد. ضمناً وافل ها باید طوری چیده شوند که قرار گرفتن دوقالب وافل در کنار هم در همان محل پروفیل باشد.
استفاده از انواع پروفیل ها و ابعاد لازم برای این امر دارای مقوله جداگانه ای است. زیرسازی سقف وافل به عواملی مانند ضخامت و بار ساختمان بستگی دارد.
وافل ها را به هم وصل کنید
موضوع مهم دیگری که باید در سقف وافل استفاده کنید موضوع اتصال وافل ها به یکدیگر است که به دو صورت می توان آن را بیان کرد که یکی از آن ها استفاده از میله های u شکل است. در این حالت زمانی که قالب های سقف وافل در کنار یکدیگر قرار می گیرند، میلگردهای تقویت کننده U شکل ساخته و در زیر آن قرار می گیرند تا قالب ها بسیار محکم در کنار یکدیگر قرار گیرند .
پس از باز شدن سقف، زیر سازی نیز با آن باز می شوند و با قالب های وافل به سقف بعدی منتقل می شوند.
انتقال بار از پروفیل ها به زمین
برای انتقال بار از سقف وافل به زمین در واقع کار به این صورت است که بار ابتدا به پروفیل های پایینی در کنار قالب های بالایی می رسد سپس از پروفیل های عمودی به نگهدارنده های پایینی که وظیفه انتقال آن ها را بر عهده دارند. بارگیری از کف مهارهای پایین ممکن است به شکل جک، داربست یا هر وسیله دیگری باشد.
معمولاً برای انتقال این نوع بار از جک های سقفی استفاده می شود. استفاده از جک سقفی باعث افزایش سرعت می شود. فاصله جک ها نیز متغیر بوده و با بارگذاری سقف تغییر می کند. به طور کلی فاصله آنها حدود 1.20 سانتی متر است که برای اندازه مناسب برای سقف های معمولی مناسب است.
این عدد را نمی توان برای همه سقف ها در نظر گرفت اما در کل عددی بسیار معقول و متناسب به حساب می آید.
روش دیگر برای ساخت سقف وافل استفاده از داربست است. استفاده از جک های سقفی محدودیت هایی دارد که مهمترین آن محدودیت ارتفاع است.
بنابراین اگر ارتفاع سقف بیشتر از سه متر باشد باید از جک های بلند استفاده کرد که خطر کمانش را افزایش می دهد. به همین دلیل استفاده از جک برای سقف های تا ارتفاع چهار متر پیشنهاد می شود و برای سقف های بالاتر از داربست استفاده شود.
اجرای زیر سازی سقف وافل چگونه انجام می شود؟
ابتدا باید عناصر عمودی زیرساخت مشخص شود. این به معنای جک عمودی، داربست و عناصر داربست است. اینکه کدام یک از این عناصر برای پروژه استفاده شود به ارتفاع سقف بستگی دارد.
معمولاً یک طبقه بین 3 تا 3.5 متر ارتفاع دارد. جک برای عناصر عمودی سقف معمولی استفاده می شود که برای ساختمان های معمولی نیز استفاده می شود. اگر ارتفاع ساختمان بیشتر باشد از داربست استفاده می کنند. بستگی به موجودی پیمانکار دارد. پس از نصب عناصر عمودی، یک شبکه افقی با لوله ها، قوطی ها یا چوب های چهارتراش ایجاد می شود.
نکته مهم در این مرحله رعایت فاصله بین عناصر عمودی است. عناصر باید تقریباً یک متر از هم فاصله داشته باشند . این فاصله بین عناصر عمودی نباید بیش از یک متر باشد.
نکته مهم بعدی نصب شبکه آرماتوربندی است که عملیات قالب چینی روی آن انجام می شود و وافل ها روی آن قرار می گیرند.
مثلاً اگر وافل ما 80 سانتی متر باشد (یعنی ابعاد آن 80*80 باشد) هر 80 سانتی متر یک چهارتراش یا یک جفت لوله قرار می دهند. سپس قالب وافل روی آن قرار می گیرد. در پایان این مرحله وارد مرحله آرماتوربندی و بتن ریزی می شوند.
برای افزایش ایمنی زیرسازی سقف وافل، بهتر است لوله یا قوطی استفاده کرد تا زیر هر ردیف وافل دو لوله قرار گیرد.
مواد زیر سازی سقف وافل
به دلیل صاف بودن پاشنه تیر در قالب وافل، می توان از هر ماده ای مانند چوب، قوطی یا لوله برای وافل استفاده کرد. زیرا پیمانکاران محدودیتی برای اجرای سقف نخواهند داشت.
قیمت سقف وافل
قیمت سقف وافل نسبت به سقف های دیگر مقرون به صرفه تر است. میتوان میزان بتن مصرفی را کاهش داد. این باعث کاهش قیمت آن می شود. این کاهش در میزان بتن باعث کاهش قابل توجه قیمت تمام شده و قیمت سقف وافل شده است.
سخن نهایی
زیرسازی سقف وافل نسبت به سایر سقف های موجود آسان تر بود. بنابراین، وزن کل ساختمان را می توان به حداقل رساند. این به دلیل کاهش مصرف بتن است. در نهایت اگر تمامی ابزارهای مورد استفاده در ساخت این نوع سقف ها به درستی قرار گیرند، مقاومت و صلبیت نهایی نیز افزایش می یابد.
زیرسازی سقف وافل | اجرای سقف وافل دوطرفه
