طراح سقف وافل | انوع سقف وافل | روش اجرای سقف وافل
روش اجرای سقف وافل
طراح سقف وافل | انوع سقف وافل | روش اجرای سقف وافل
این سقف ها جدا از ظاهر خاص خود، روند تکمیلی خاصی را نیز دنبال می کنند.
روش ساخت این سقف تا حدودی شبیه به دال بتنی (مثلاً سقف مرکب) است، اما با این تفاوت که سقف وافل دیگر تیرهای جانبی بیرون زده ندارد.
کاربرد سقف ویفری به این صورت است که ابتدا باید یک صفحه تخت با جک، پروفیل و ورق فولادی یا چوبی ساخته شود تا بتوان وافل آهن را روی این صفحه قرار داد.
پس از مونتاژ قالب ها، نوبت به تقویت سقف می رسد، جایی که آرماتور به عنوان “وب” روی سقف و در عین حال به عنوان تیرهای یک طرفه یا دو طرفه بین قالب ها عمل می کند.
پس از استحکام و تثبیت قالب نوبت به ریختن بتن می رسد و در نهایت پس از سفت شدن بتن قالب از سقف جدا می شود.
طراح سقف وافل
برای طراحی صحیح سیستم، دانستن مکانیسم انتقال نیرو، نحوه عملکرد سیستم در برابر بارهای مختلف و بهره مناسب در فرآیند انتقال نیرو بسیار مهم است. در سیستم وافل که در پیش نویس جدید مبحث 9 مقررات ملی با عنوان دال های مشبک ذکر شده است، رابطه مهمی ارائه شده است که راه حل مناسبی برای دستیابی به ایمنی این نوع سقف ها ارائه کرده است.
انوع سقف وافل
سقف وافل که کاربرد استفاده از این قالب وافل می باشد دارای انواع یکطرفه و همچنین دوطرفه است که در ادامه مطلب به بررسی کامل آن ها می پردازیم.
سقف وافل یک طرفه
این سقف که با استفاده از قالب گیری یک طرفه ئرست میشود و دارای دو تکیه گاه است.
شباهت زیاد این سقف به سقف تیرچه یکنواخت درشکل ظاهری آن می باشد. با این اختلاف که در سقف تیرچه بدون گذاشتن سنگ ضخامت سقف وافل در همه نقاط یکسان می باشد و یونولیت در داخل سقف باقی می ماند. اما به شکل از وافل یک طرفه سقف، قالب دائمی نیست. و از پشت بام جدا می شود، بیرون می آید و در اثر این حرکت سقف سوراخ می شود.
سقف وافل دو طرفه
وافل دو طرفه بر خلاف وافل یک طرفه اکثراً مربعی هستند و از چهار طرف آن تکیه می کنند.
سقف های این نوع با استفاده از قالب گیری های غیر دائمی نیز اجرا می شود. بنابراین (حذف قالب پس از استفاده) سقف های ساخته شده با این نوع قالب گیری سوراخ می شوند.
قالب وافل یک طرفه برای همان طول دهانه بلوک های تک سنگی استفاده می شود. اما از سقف های وافل دو طرفه برای دهانه های بزرگ (تا 15 متر) استفاده می شود.
ابعاد قالب وافل
قالب های وافل با توجه به شرایط خاص سازه ساختمان انتخاب می شوند.
به عنوان مثال، یک ساختمان باید دارای دهانه 12 متری باشد، بنابراین ارتفاع سقف باید افزایش یابد، بنابراین قالب گیری عمق 30 سانتی متر لازم است. از سوی دیگر، یک ساختمان به دهانه 16 متری نیاز دارد، بنابراین طبیعتاً برای افزایش ارتفاع سقف به قالب‌گیری‌های عمیق‌تر (مثلاً قالب‌گیری با عمق 40 سانتی‌متر) نیاز دارد.
در مورد وافل های یک طرفه، معمولاً عمق قالب ثابت است، اما طول قالب را می توان کوتاه یا بلندتر کرد.
همانطور که اشاره شد، آهن وافل یک طرفه برای همان طول دهانه تیرهای یونولیت استفاده می شود. اما از سقف های وافل دو طرفه برای دهانه های بزرگ (تا 15 متر) استفاده می شود.
مزایای سقف وافل
دلیل ظاهر سقف وافل را می توان راه حلی برای یکی از نیازهای ساختمان یعنی افزایش دهانه ستون ها و بزرگتر شدن فضا دانست که می توان اولین مزیت این سقف را به حساب آورد.
به عنوان مثال، در سقف های تیرآهن به دلیل طول ثابت تیرها (8-6 متر)، دهانه ها معمولاً در همان محدوده 6-8 متر طراحی می شوند که باعث می شود در طرح های سالن بزرگ ستون ها در مرکز فضا قرار گیرند. حل این مشکل و در واقع کاهش تعداد ستون ها یکی از مزایای سقف وافل است.
کاهش قابل توجه بار مرده و در نتیجه کاهش ابعاد اعضای سازه نسبت به سیستم های دال جامد
به دلیل وزن کمتر سازه سقف، وزن آرماتور مورد استفاده را نسبت به سایر سیستم ها کاهش می دهد
کاهش حجم بتن مصرفی در این نوع سیستم سازه ای و در نتیجه کاهش وزن کلی سازه و تاثیر مثبت آن بر ابعاد فونداسیون و ستون و…
لرزش سقف بسیار کم به دلیل سختی بسیار بالای سیستم سازه
یکی از مهمترین مزایای این نوع سیستم سقف، نمای عالی سطح زیرین سقف است که توجه معماران را به یک طراحی معماری نورپردازی باز و متفاوت جلب کرد.
در هنگام استفاده از سقف وافل و عدم طراحی سقف کاذب 50 کیلوگرم بر متر مربع از بتن بار مرده سازه کم می شود.
قابلیت طراحی دهانه های بلند و همچنین تحمل بارهای سخت و سنگین بدون نیاز به طراحی آویز و کتیبه
افزایش بهره وری و سرعت اجرا
از آنجایی که فاصله بین ستون ها قابل افزایش است، امکان جابجایی ستون ها نیز به گونه ای فراهم می شود که ستون ها در نقاطی قرار گیرند که از نظر معماری حساس نیستند.
با حذف ستون ها، مساحت مفید ساختمان افزایش می یابد. و با افزایش ارتفاع سقف می توان از فضای آزا (به جای قالب گیری) برای خطوط لوله و تاسیسات ساختمانی استفاده کرد.
همچنین با کاهش تعداد ستون ها و تیرها باید از میزان آرماتوربندی و قالب بندی و همچنین هزینه کار کم شود.
با توجه به بلند کردن تیرها و بلوک های بتنی سرعت کار نیز افزایش یافته و پروژه سریعتر به اتمام می رسد.
ایجاد نور و سایه
ویژگی های سقف وافل نه تنها از نظر ساختار و اجرا، بلکه از نظر معماری نیز قابل بررسی است.
شکل این مشبک سقف جلوه ای جذاب به سقف ساختمان می دهد.
با سوراخ کردن اضلاع عمودی پیش ساخته می توان فضای مناسبی برای خطوط لوله و کابل های تاسیساتی ایجاد کرد که علاوه بر رفع نیاز سقف کاذب و تجهیزاتی مانند سینی کابل، یادآور ساختمان های با تکنولوژی بالا باشد.
برای اینکه نور وارد اتاق شود، می توانید سوراخ هایی را در قسمت پایین قالب ایجاد کنید تا نور و منظره ای جالب به اتاق وارد شود.
طراحی سقف وافل
در اجرای سقف وافل، جدای از مراحل اصلی که باید تک تک انجام شود، نکاتی نیز وجود دارد که در صورت عدم رعایت آن، اجرای کار با مشکل مواجه خواهد شد.
در این قسمت از مقاله به برخی از این نکات می پردازیم.
به ایمنی در قرار دادن جک توجه کنید
با توجه به اینکه ارتفاع سقف ویفر نسبت به سایر سقف ها بیشتر است، گاهی لازم است ارتفاع کف را افزایش دهید. در این صورت استفاده از جک بلند ضروری است.
افزایش ارتفاع جک ها می تواند باعث کاهش تعادل جک ها شود، بنابراین توصیه می شود جک ها از یکدیگر حمایت کنند یا از داربست های مدولار در پروژه های بلند استفاده شود.
روانکاری قالب
اگرچه قالب های وافل شبیه بتن نیست، اما گاهی پس از بتن ریزی به بتن میچسپد و جدا نمی شود. برای جلوگیری از این اتفاق، علاوه بر سبک شدن کار و افزایش طول عمر قالب، بهتر است قالب قبل از استفاده روغن کاری شود تا به بتن نچسبد.
سقف وافل استاندار
سقف وافل مانند هر سیستم سازه ای دیگر دارای ضوابط و مقررات خاصی است که توسط طراحان و مهندسین مجری این سقف طبق این قوانین اجرا می شود.
یکی از مسائل مهم در استانداردهای سقف وافل و کاربرد این سقف ها رعایت استانداردهای آرماتوربندی است که نقش مهمی در سطح زیر برش دارد.
اجرای آرماتورهای متعامد پایین و بالایی در سازه های سقف وافل و همچنین تقویت کننده ها باید دقیقاً طبق برنامه انجام شود. همانطور که در شکل زیر مشاهده می شود، در اطراف ستون امکان برش پانچ، آرماتور و بتن در تمام ضخامت سقف وجود داشت و از قالب گیری استفاده نشد.
مراحل سقف وافل
استفاده از انواع سقف وافل معمولاً دارای چند مرحله است:
زیر ساخت
در این مرحله ابتدا جک نصب می شود و با استفاده از لوله یا قوطی اسکلت ساختمان درست می شود و سازه ای برای نصب قالب های وافل تهیه می شود. سپس مرحله ترسیم شاسی توسط مهندسان انجام شد.
وافل را بگذارید
قالب ها طبق نقشه ساختاری روی قلع قرار می گیرند و پس از تعویض آرماتور سقف وافل می شوند.
بتن
در مرحله بعد، بتن ریزی روی سقف پس از بررسی نهایی و اعمال قوانین سازه انجام می شود.
حذف قالب از سقف
پس از مدتی بتن ریزی سقف و سفت شدن آن، نوبت به حذف قالب از سازه می رسد. در این مرحله باید مراقب بود که به قالب آسیبی نرسد. در برخی موارد از روغن نباتی برای جدا کردن قارچ ها استفاده می شود.
کارگاه سقف وافل
مرحله نهایی اجرای انواع سقف ویفری، مرحله نجاری است. برخی از مهندسان از همان سازه استفاده می کنند و برخی دیگر از سقف های کاذب به عنوان نمای نهایی استفاده می کنند و نورهای متفاوتی را برای جلوه ای زیبا ارائه می دهند.
سخن نهایی
طراحی سقف وافل بر اساس مقررات ملی ساختمان با نرم افزارهای رایج طراحی سازه انجام می شود. در طراحی سقف ویفر باید معیارهای دوام، انتقال بارهای لرزه ای، کنترل ارتعاش، کنترل سرج و … در نظر گرفت. یکی از مواردی که کارفرمایان در تهیه نقشه های سازه ای باید به آن توجه کنند استفاده از مهندسین طراح سازه خبره است که تجربه بالایی در طراحی ساختمان با سیستم سقف وافل دارند. انتخاب طراح سازه مناسب، آرزوی کارفرما را برای عملیاتی بودن، بهره گیری از تمامی مزایای سقف وافل بتنی، انتخاب نوع و اندازه مناسب قالب وافل، اعمال تمامی معیارهای مورد نیاز در طراحی، کنترل اجرای طراحی و در نتیجه بهینه سازی طراحی سازه.
طراح سقف وافل | انوع سقف وافل | روش اجرای سقف وافل
